श्रीदत्ताची आरती व अष्टक(विसरू कसा मी गुरू पादुकाला )- Shri datta Aarti and Ashtak - Visaru kasa mi guru padukala| The Spiritual Indians

श्रीदत्ताची आरती व अष्टक(विसरू कसा मी गुरू पादुकाला ) Shri datta Aarti and Ashtak - Visaru kasa mi guru padukala

श्रीदत्ताची आरती, श्लोक और अष्टक   
(विसरू कसा मी गुरू पादुकाला )     

श्रीदत्ताची आरती


त्रिगुणात्मक त्रैमुर्ति दत्त हा जाणा।
त्रिगुणी अवतार त्रैलोक्य राणा ।
नेती नेती शब्द न ये अनुमाना॥
सुरवर मुनिजन योगी समाधी न ये ध्याना ॥ १ ॥

जय देव जय देव जय श्री गुरुद्त्ता ।
आरती ओवाळिता हरली भवचिंता ॥ धृ ॥

सबाह्य अभ्यंतरी तू एक द्त्त ।
अभाग्यासी कैची कळेल हि मात ॥
पराही परतली तेथे कैचा हेत ।
जन्ममरणाचाही पुरलासे अंत ॥ २ ॥

दत्त येऊनिया ऊभा ठाकला ।
भावे साष्टांगेसी प्रणिपात केला ॥
प्रसन्न होऊनि आशीर्वाद दिधला ।
जन्ममरणाचा फेरा चुकवीला ॥ ३ ॥

दत्त दत्त ऐसें लागले ध्यान ।
हरपले मन झाले उन्मन ॥
मी तू पणाची झाली बोलवण ।
एका जनार्दनी श्रीदत्तध्यान ॥ ४ ॥

       ।।   श्लोक ।। 

गुरुर्ब्रम्हा गुरुर्विष्णु। गुरुर्देवो महेश्वराः।।
 गुरुः साक्षात्परब्रम्हः। तस्मै श्रीगुरु वे नमः।।

सदा सर्वदा योग तुझा घडावा।
तुझे कारणी देह माझा पडावा।। 
उपेक्षू नको गुणवंता अनंता।
प्रभू नायका मागणे हेचि आता।।

समर्थाच्या सेवका वक्र पाहे,
असा सर्व भूमंडळी कोण आहे।
ज्याची लिला वर्णित लोक तीन्ही
नुपेक्षी कदा रामदासाभिमानी।।

ज्या ज्या स्थळी हे मन जाय माझे,
त्या त्या स्थळी हे निजरुप तूझे।
मी ठेवितो मस्तक ज्या ठिकाणी,
तेथे तुझे सद्गुरु पाय दोन्ही।।

उपासनेला दृढ चालवावे
भुदेव संताशी सदा नमावे।
सत्कर्म योगे वय घालवावे
सर्वामुखी मंगल बोलवावे।।
            

              गुरुपादुका अष्टक
             
ज्या संगतीने विराग झाला।
मनोदरीचा जडभास गेला।।
साक्षातपरमात्मा मज भेटविला।
विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। १।।

सद्योगपंथे घरि आणियेले।
आंगेचि माते परब्रम्ह केले।।
प्रचंड तो बोध रवी उदेला।
विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। २।।

चराचरी व्यापकता जयाची। 
अखंड भेटी मजला तयाची।।
 परंपदी संगम पूर्ण झाला।
 विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। ३।।

जो सर्वदा गुप्त जनांत वागे।
प्रसन्न भक्तां निजबोध सांगे।।
सद्भक्ति भावा करिता भुकेला।
विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। ४।।

अनंत माझे अपराध कोटी।
नाणी मनी घालुन सर्व पोटी।।
प्रबोध करितां श्रम फार झाला।
विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। ५।।

काही मला सेवनही न झाले।
तथापि तेणे मज उद्धरिले।
आतां तरी अर्पिन प्राण त्याला।
विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। ६।।

माझा अहंभाव असे शरीरीं। 
तथापि तो सद्गुरु अंगिकारी।। 
नाही मनीं अल्प विकार झाला। 
विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। ७।।

आता कसा हा मी उपकार फेडू। 
हा देह ओवाळून दूर सोडूं।। 
म्यां एकभावे प्रणिपात केला। 
विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। ८।।

जया वर्णितां वर्णितां वेद वाणी। 
म्हणे नेति नेति तिला जे दुरूनि।। 
नव्हे अंतना पार ज्याच्या रूपाला। 
विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। ९।।

जो साधुचा अंकीत जीव झाला। 
त्याचा असे भार निरंजनाला।।
नारायणाचा भ्रम दूर केला।
विसरू कसा मी गुरुपादुकाला।। १०।।

         ||अवधुत चिंतन श्री गुरूदेव दत्त||

Comments

  1. AnonymousApril 16, 2020 at 4:11 AM

    ����Shri Gurudev Datta ����

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

स्वामी चरित्र अवतणिका. Swami Charitra Avatarnika .The Spiritual Indians

Image
   स्वामी चरित्र अवतणिका   श्री गणेशाय नमः| श्री सरस्वत्यै नमः|   श्री गुरूभ्यो नमः| श्री कुलदेवताय नमः|   श्री अक्कलकोट निवासी-पूर्णदत्तावतार-   दिगंबर यतिवर्य स्वामिराजाय नमः|   ब्रह्मनंदं परमसुखदं केवलं ज्ञानमूर्ती।   द्वंद्वातीतं गगनसदृशं तत्त्वमस्यादिलक्ष्यम्।   एकं नित्यं विमलमचलं सर्वधी साक्षिभूतं।   भावातीतं त्रिगुणरहितं सद्गुरूं तं नमामि।।   प्रथमाध्यायी मंगलाचरण। कार्यसिध्द्यर्थ देवतास्तवन।   आधार स्वामी चित्रास कोण। हेची कथन केले ए।। १।।   श्रीगुरु कर्दळी वनातुनी आले। स्वामी रुपे प्रगटले।   भूवरी प्रख्यात झाले। हे कथन द्वितीयाध्यायी।। २।।    तारावया भक्तजनाला। अक्कलकोट प्रवेश केला।    तेथीचा महिमा वर्णिला। । तृतीयाध्यायी निश्चये।। ३।।      स्वामींचा करावया छळ। आले दोन संन्यासी खल।    तेचि वृत्त सकल। चवथ्यामाजी वर्णिले।। ४।।      मल्हारराव राजा बडोद्यासी। त्याने न्यावया स्वामींसी।    पाठविले कारभार्यांसी। पाचव...
Read more

श्रीमद्भागवत गीता का 15वा अध्यय - संस्कृत में | Shreemad Bhagvad Geeta 15 Adhyay - Sanskrit. The Spiritual Indians

Image
            ॐश्रीपरमात्मने नमः        अथ पञ्चदशोऽध्याय    श्रीभगवानुवाच ऊर्ध्वमूलमधः शाखमश्वत्थं प्राहुरव्ययम्‌ । छन्दांसि यस्य पर्णानि यस्तं वेद स वेदवित्‌ ৷৷15.1৷৷ अधश्चोर्ध्वं प्रसृतास्तस्य शाखा  गुणप्रवृद्धा विषयप्रवालाः । अधश्च मूलान्यनुसन्ततानि  कर्मानुबन्धीनिमनुष्यलोके৷৷15.2৷৷ न रूपमस्येह तथोपलभ्यते  नान्तो न चादिर्न च सम्प्रतिष्ठा । अश्वत्थमेनं सुविरूढमूल  मसङ्‍गशस्त्रेण दृढेन छित्त्वा৷৷15.3৷৷ ततः पदं तत्परिमार्गितव्यं  यस्मिन्गता न निवर्तन्ति भूयः । तमेव चाद्यं पुरुषं प्रपद्ये  यतः प्रवृत्तिः प्रसृता पुराणी৷৷15.4৷৷ निर्मानमोहा जितसङ्गदोषा अध्यात्मनित्या विनिवृत्तकामाः । व्दन्व्दैर्विमुक्ताः सुखदुःखसञ्ज्ञै र्गच्छन्त्यमूढाः पदमव्ययं तत्‌৷৷15.5৷৷ न तद्भासयते सूर्यो न शशाङ्को न पावकः । यद्गत्वा न निवर्तन्ते तद्धाम परमं मम৷৷15.6৷৷ ममैवांशो जीवलोके जीवभूतः सनातनः । मनः षष्ठानीन्द्रियाणि प्रक...
Read more

श्रीमद्भागवत गीता का १२वा अध्याय - संस्कृत में | Shreemad Bhagvad Geeta 12 Adhyay | The Spiritual Indians

Image
                            ॐश्रीपरमात्मने नमः                               अथ द्वादशोऽध्यायः अर्जुन उवाच - एवं सततयुक्ता ये भक्ता-स्त्वां पर्युपासते । ये चाप्यक्षरमव्यक्तंतेषां के योगवित्तमाः ॥१२- १॥ श्रीभगवानुवाच - मय्यावेश्य मनो ये मां नित्ययुक्ता उपासते । श्रद्धया परयोपेतास्ते मे युक्ततमा मताः ॥१२- २॥ ये त्वक्षरमनिर्देश्यम- व्यक्तं पर्युपासते । सर्वत्रगमचिन्त्यं च कूटस्थमचलं ध्रुवम् ॥१२- ३॥ संनियम्येन्द्रियग्रामं सर्वत्र समबुद्धयः । ते प्राप्नुवन्ति मामेव सर्वभूतहिते रताः ॥१२- ४॥ क्लेशोऽधिकतरस्तेषा-मव्यक्तासक्तचेतसाम् । अव्यक्ता हि गति- र्दुःखं देहवद्भिरवाप्यते ॥१२- ५॥ ये तु सर्वाणि कर्मणि मयि संन्यस्य मत्पराः । अनन्येनैव योगेन मां ध्यायन्त उपासते ॥१२- ६॥ तेषामहं समुद्धर्ता मृत्युसंसारसागरात् । भवामि नचिरात्पार्थ मय्यावेशितचेतसाम् ॥१२- ७॥ मय्येव मन आधत्स्व मयि बुद्धिं निवेशय । निवसिष्यसि मय्येव अ...
Read more